بررسی میزان آگاهی و نگرش دانش آموزان راهنمایی شهر تهران نسبت به بهداشت دهان و دندان (سال تحصیلی 79-1378)

امروزه به منظور ارتقا بهداشت دهان و دندان جامعه باید از روشهای مناسب و جدید در آموزش بهره گیری نمود. برنامه ریزی اجرایی مبتنی بر این روشها پس از شناخت دقیق از گروه و جامعه خاص میسر خواهد بود. در این تحقیق میزان آگاهی و نگرش دانش آموزان راهنمائی شهر تهران نسبت به اصول بهداشت دهان و دندان در سال 79-1378 سنجیده شده است.68 دانش آموز به عنوان نمونه از مناطق 19 گانه آموزش و پرورش به طور تصادفی انتخاب شدند. این تحقیق به روش توصیفی (Descriptive) و جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه صورت گرفته است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که از میان دانش آموزان (9.2% پسر و 13% دختر) از طریق مدرسه و معلمین خود نسبت به مساله سلامت دهان و دندان آشنا شده اند همچنین 13% پسران و 3.3% دختران مدارس راهنمایی مراجعات دندانپزشکی منظم دارند. عدم آگاهی نسبی در مورد عوارض از دست رفتن قبل از موعد دندان های شیری در دختران و پسران 15% می باشد. 30.2% پسران و 48% دختران با این نگرش موافق وسیله مکانیکی برای تمیز کردن دندانها معرفی می کردند. ضرورت وجود فلوراید در خمیر دندان به اتفاق مورد نظر دانش آموزان راهنمایی بوده است. در خصوص پوسیدگی زایی شکلات تقریبا 90% واقف بر ارتباط مستقیم شکلات و پوسیدگی بوده اند.نتایج تحقیق حاضر مبین وجود آگاهی نسبتا خوبی در دانش آموزان راهنمایی تهرانی در زمینه بهداشت دهان و دندان می باشد. این میزان آگاهی برآیند حضور و اطلاع رسانی مجموعه عوامل از قبیل بهداشت مدارس، وسایل ارتباط جمعی، سیاستهای اجرایی بهداشتی دولت و آموزش بیماران توسط دندانپزشکان می باشد.با استفاده از برخی عوامل به عنوان مدیاتور در حرکت دندانی، می توان میزان حرکت دندانی را افزایش داد. چنانچه این عوامل قادر به کاهش برخی عوارض حرکت دندانی از قبیل تحلیل ریشه باشند (فاز دوم تحقیق حاضر)، انتخاب مناسبی برای تامین اهداف مذکور می باشند.